Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

Εγώ ζηλεύω. Εσύ;



Ζηλεύεις εσύ; Εγώ, ναι! Πολύ! Ζηλεύω εσένα, που κρατάς στα χέρια σου, τον άνθρωπο που ποθώ όσο τίποτα άλλο. Ζηλεύω εσένα, που κάθε βράδυ τον κοιμίζεις στα χέρια σου. Που εσύ τον κοιτάς στα μάτια, και του λες αυτά που νιώθεις, δίχως να φοβάσαι μήπως τρέξει κ φύγει από σένα. Που στις δύσκολες ώρες, θα τον έχεις διπλά σου. Ενώ εγώ, θα είμαι μονός, να κοιτώ γύρω μου και σαν αρπακτικό να μου τελειώνει ότι έχει απομείνει μέσα μου η ζήλια... Και από το φόβο μην τον χάσω, όταν τον βλέπω να χαμογελώ, σαν να πηγαίνουν όλα ρολόι στη ζωή μου. Τη ζωή, που εξαιτίας σου, εγώ δεν μπορώ να ζήσω. Δεν μπορώ να έχω εκείνο τον άνθρωπο, που βλέποντας το πρόσωπο του, βλέπω την ευτυχία. Μια ευτυχία, που για χάρη σου, δεν την έχω. Και σε ζηλεύω! Ναι! Σε ζηλεύω όσο κανένα! Σε ζηλεύω και σε μισώ.

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

Ήρθα, και θα μείνω!

Γεια σου,

Το ονομα μου, το ξερεις. Ειμαι εγω που σε κανω και νοιωθεις μια ευφορια καθε φορα που σε επισκεπτομαι. Που σου κανω καταληψη στο μυαλο και την καρδια. Που οριζω καθε σκεψη σου.  Που σε κανω να ζηλευεις. Το ακουσμα μου, σου κανει μια αναμειξη στο μυαλο. Σου δημιουργει χαρα και φοβο μαζι. Απιστευτο;! Με αγαπας και με μισεις, την ιδια στιγμη. Με φοβασαι και με θες ξανα. Σε πληγωνω οσο τιποτα. Πολλες φορες σε κανω, να θες να πεθανεις. Κανεις, οτι σου ορισω εγω να κανεις. Ο,τι θελω σε κανω. Αλλα εσυ εξακολουθεις να με θες, και να με αναζητας. Με εμενα δεν υπαρχει λογικη. Δεν υπαρχει μυαλο. Δεν υπαρχει τιποτα. Υπαρχω μονο εγω! Ειμαι ενας μικρος θεος. Ριχνω ενα βελος και ερχεσαι στον κοσμο μου. Και θα ερθεις οταν το θελησω εγω. Μονο τοτε! Εισαι μικρος μπροστα μου. Ειμαι εγω που για χαρη του, οταν σε πληγωνω, μενεις μονος και πινεις, καπνιζεις, κλαις, τρελενεσαι... Ειμαι αυτο το αγνωστο που με ονομαζεις Ερωτα. Και θα ειμαι για παντα εδω να σου χτυπαω την πορτα, οποτε το θελησω εγω. 

Το αγνωστο που παντα θα ζητας,
Ο Ερωτας.